Het is 2033. De Tech-gigant Meta (vroeger bekend als Facebook) heeft AR-technologie voor iedereen toegankelijk gemaakt. Het is nu net zo gemakkelijk om AR-objecten op een straathoek te plaatsen als om een facebookfoto te uploaden. Meta’s AR-brillen zijn op ieders gezicht te vinden. Ze bevatten sensoren die de omgeving, locatie en bewegingen van de drager monitoren. De data die hierdoor worden gegenereerd worden door Meta verzameld en aan derde partijen doorverkocht, die ze vervolgens gebruiken om allerlei gedrag te voorspellen en te sturen. Om de aandacht van de gebruiker zo lang mogelijk vast te houden, worden deze data ingezet om AR-content te personaliseren: je kijkt nu eenmaal liever niet naar dingen die je wereldbeeld verstoren.

Privacy is dood, en met haar is ook de publieke ruimte gestorven: fysiek deelt men nog altijd straten en pleinen, maar iedereen bevindt zich nu constant in een persoonlijke AR-bubbel die het eigen gelijk bevestigt. Het lijkt alsof de mensen buiten jouw bubbel van een andere planeet komen, zó bizar zijn hun opvattingen over politiek, religie, wetenschap en waarheid. In plaats van een gesprek te voeren, plaatst men tegenwoordig liever grote driedimensionale middelvingers boven de huizen van politieke tegenstanders. Dat levert veel likes op, en het maakt het eenvoudiger om andersdenkenden op te sporen en hen met een paar vuistslagen van hun achterlijke ideeën af te helpen.

De mix van de fysieke en virtuele wereld – de zogenaamde Metaverse – is als platform geheel in het bezit van Meta, maar de CEO heeft zich al lang geleden gedistantieerd van de AR-content die gebruikers hierop creëren. Meta is niet verantwoordelijk voor middelvingers boven huizen of voor AR-porno op de kinderboerderij, net zo min als Facebook verantwoordelijk was voor hatelijke en onware berichten. Lang leven de vrijheid van expressie! Welkom in 2033, de AR-oorlog van allen tegen allen.

Het is 2033. Het is gelukt de globale CO2-emissies tot nul te reduceren. Veel is te danken aan de grootschalige opkomst van AR-producten. Het is moeilijk geen klimaatactie te eisen als je door een AR-bril op te zetten kunt zien hoe je stad eruitziet na een verwoestende overstroming, aardbeving of bosbrand. Ook is het door de inzet van AR en VR-technologie mogelijk geworden om delen van de politiek en economie meer lokaal te maken: wereldleiders worden niet langer massaal naar een klimaattop gevlogen, maar lossen nu gezamenlijk problemen op vanuit hun eigen woonplaatsen. De digitale versie van menig product is nu waardevoller dan de fysieke versie; waar je vroeger een kast vol gezelschapspelletjes, een tv en een duur geluidsysteem nodig had, is een AR-bril met de juiste software nu genoeg. Dit heeft de overproductie van consumptiegoederen sterk beteugeld, waardoor de enorme druk op grondstoffen flink is afgenomen.

De door haat gedreven misdaad is in de meeste steden op sterven na dood. Als vrouw, als lid van een etnische of religieuze minderheid, of als LHBTIQ’er was je vroeger in de publieke ruimte nog vaak op je hoede; voorbeelden te over van het geweld waar de vooroordelen van anderen toe kunnen leiden. Tegenwoordig heeft vrijwel iedereen middels AR tijd doorgebracht in de schoenen van een ander. Als je bijna letterlijk de belevingswereld kunt ervaren van iemand die niet op jou lijkt, is het moeilijk om vast te houden aan je vooroordelen.

Door jaren van grootschalig burgerprotest is jouw data weer van jou. Dat wil zeggen, je hebt als gebruiker zeggenschap over alle persoonlijke data die AR-hardware nodig heeft om te functioneren. Bovendien worden beelden en locatiegegevens elk uur automatisch verwijderd, tenzij de gebruiker het bewaart om bijvoorbeeld lokale problemen op te lossen. Welkom in 2033, AR-vrede alom.

• Van wie zijn de persoonsgegevens die door middel van AR zullen worden verzameld?
• Zouden we persoonsgegevens eigenlijk wel als een bezit moeten zien?
• In hoeverre is het wenselijk om privacy (deels) op te offeren om AR-technologie naar behoren te laten functioneren?
• Hoe moeten we het begrip ‘privacy’ begrijpen in een wereld waarin het steeds moeilijker wordt om geen persoonlijke informatie vrij te geven?

• Als AR in de publieke ruimte ervoor gaat zorgen dat we allemaal onze eigen versie van deze ruimte te zien krijgen, in hoeverre kunnen we deze ruimte dan nog als publiek beschouwen?
• Is hoeverre bestaat het gevaar dat er AR-filterbubbels zullen ontstaan die – analoog aan online filterbubbels – ons eigen wereldbeeld constant zullen bevestigen?

• Wie is er verantwoordelijk voor de inhoud van AR-creaties?
• In hoeverre kunnen mediaplatform aanbieders zoals Meta of Microsoft verantwoordelijk worden gehouden voor de eventuele gevolgen van content die zij faciliteren?
• Is het wenselijk om het creëren van AR-content te reguleren?
• Zou het creëren van AR-content voor iedereen even gemakkelijk en toegankelijk moeten zijn?
• Hoe kan bepaalt worden welke AR-creaties zijn toegestaan en welke niet?
• Wie mag er bepalen welke AR-creaties zijn toegestaan en welke niet?

• Wat betekent het voor gelijke kansen in de samenleving als een deel van de bevolking gebruik kan maken van AR en een ander deel niet?
• In hoeverre verbreedt AR-technologie al bestaande kloven in de samenleving, bijvoorbeeld tussen arm en rijk, hoog- en laagopgeleid, en jong en oud?
• Hoe kan worden voorkomen dat AR-apparaten al bestaande kloven in de samenleving verder verdiepen?

Danaher, John. (Host). (2020, oktober). Privacy is Power. [Podcastaflevering]. In Philosophical Disquisitions. https://open.spotify.com/episode/11P7rtkiSWIHAEcXxTHC57?si=yDgkv-AeQJqo8bQpt0YBnw

Erskine-Smith, Nathaniel. (Host). (2020, september). The age of surveillance capitalism with Shoshana Zuboff. [Podcastaflevering] In Uncommons with Nate Erskine-Smith. https://open.spotify.com/episode/4x0YNCaqOfcgJKDBQhc0qn?si=Gtb_TUpcR7CUrJ8-4-9QkQ

Loos, Matthew. (Host). (2022, januari). Utilizing augmented reality as a tool for creative placemaking with Bem Switzer. [Podcastaflevering]. In The Placemaking Podcast. https://open.spotify.com/episode/3cE6qvHTvKmllUfYWUpZNX?si=ryOE_au4SNivZT3V7cUPzg

The AR Show (2019-2022)
https://www.thearshow.com/podcast

Tönissen, P. (2021). It’s getting real (2): Who’s to blame when AR turns sour?. On: IfThenElse.eu

Tönissen, P. (2021). It’s getting real: How filter bubbles could start following us off line. On: IfThenElse.eu

Zuboff, S. (2019). The age of surveillance capitalism.